Leg thuis maar eens uit dat je met lego hebt gewerkt. Prototyping noemen ze het. Je handen het werk laten doen, en vooral niet te veel nadenken. Intuïtief een prototype of voorbeeld bouwen, van een droom, visioen of innerlijk beeld van het nieuwe dat er al aan komt en wat je eigenlijk al onbewust aanvoelt. Bijvoorbeeld een nieuw bedrijf, of nieuwe partners, of een minder complex krachtenveld, of een meer eenvoudige organisatievorm. Door het te visualiseren wordt de nieuwe, gewenste situatie een stuk concreter. Je ziet het nu letterlijk en figuurlijk voor je. En kunt het nieuwe ook toelichten aan anderen, omdat zij nu ook je droom kunnen zien. Prototypen helpt je bij het dichterbij halen van wat je wilt.
Door intuïtief open te staan voor het nieuwe dat zich aandient, en je lego-wereld vanuit diverse perspectieven te onderzoeken, zie je opeens veel meer mogelijkheden om een complex krachtenveld in beweging te krijgen. Doordat je jezelf – in deze mogelijke wereld – in een andere posities zet, nieuwe relaties aangaat, vastgeroeste patronen doorbreekt en vooral speelt met mogelijkheden. Innoveren door te visualiseren. Door meer esthetisch te werk te gaan, dat wil zeggen werkend vanuit je zintuigen, kijkend naar het geheel (of het geheel ‘klopt’), en iets nieuws uit ‘niets’ opbouwen. Net als een kunstenaar.
In het programma Invloed in Complexiteit werken we met het gedachtegoed van Otto Scharmer, zoals Theory U: open staan voor echt kijken (observing), voelen (sensing) en aanwezig zijn en open staan voor je diverse bronnen van inspiratie en kennis (presencing), zodat er ruimte kan ontstaan om op te ruimen (los laten) en het nieuwe, dat zich aandient toe te laten en er mee te spelen, te onderzoeken. Gewoon door te doen.